Son üç ayda Maharashtra’daki manşetlere bir aile hakim olduysa, bu Pawars olmalı. Her şey Ajit Pawar’ın Bharatiya Janata Partisi’ne (BJP) geçmesiyle ilgili spekülasyonlarla başladı. Sharad Pawar, daha sonra geri çekildiği Milliyetçi Kongre Partisi’nin (NCP) liderliğinden istifa ettiğini açıkladı; ardından kızı Supriya partinin başkan vekilliğine atandı; ve Ajit, Maharashtra’daki BJP Shiv Sena hükümetine katılmak için yaklaşık 40 milletvekili aldı.
NCP başkanı Sharad Pawar, 5 Temmuz’da Mumbai’deki Nariman Point’teki YB Chavan Center’daki parti toplantısında. (HT DOSYASI FOTOĞRAFI)
Bunların çoğu tamamen öngörülemez olmasa da, hem tutarlı hem de çelişkili olan Pawar Sr.’ın politikasıyla tutarlıydı. Sharad Pawar, siyasetteki güvenilirliğiyle ilgili soruları çözme girişiminde, otobiyografisi Lok Maze Sangati’nin ikinci baskısında konuyu oldukça açık bir şekilde ele aldı.
Dört kez başbakan ve üç kez sendika bakanı olan kitapta, farklı ideolojik yelpazelerden siyasetçilerle dostluklarını sürdürme becerisinin kendisine siyasi açıdan pahalıya patladığını itiraf etti.
1980’lerden bu yana, Sharad Pawar’ın Delhi’deki ve memleketindeki siyasi liderlerle ilişkileri farklılaştı. 1978’de Pawar liderliğindeki isyancı grup, Kongre’nin iki fraksiyonunun birleşmesinden sonra oluşan Vasantdada Patil hükümetini devirmeyi başardı ve 37 yaşında en genç başbakan oldu.
Pawar, Kongre’den ayrılmasına rağmen takip eden yıllarda Kongre’nin önde gelen kadın siyasetçilerinden biri olan Indira Gandhi ile iyi ilişkiler sürdürdü. Pawar 1999’da – ulusal düzeyde ve Kongre’de daha büyük bir rol umarak – Sonia Gandhi’nin yabancı kökenleri sorunu nedeniyle partiden istifa ettiğinde ve NCP’yi kurduğunda, Maratha diktatörünün güçlerini birleştirmesi sadece birkaç gün sürdü. Katılan taraf, Maharashtra’da iktidara geri dönmektir.
Narendra Modi’nin 2014 genel seçimlerinden hemen önce ulusal siyasete yükselişinin ardından, o zamanki Gujrat başbakanını onaylayan Pawar’dı. Kongre Modi’yi eleştirirken Pawar, son oylama turunda, mahkemeler tarafından beraat ettiği için Modi aleyhindeki 2002 Gujarat isyanıyla ilgili iddiaların daha fazla tartışılmaması gerektiğini söyledi.
Tüm bunlar, Pawar’ın politikasının liderlerle rekabet ederken onlarla uzlaşmak olduğunu gösteriyor. Bu, siyasette geçirdiği yılların çoğunda iktidarda kalmasına yardımcı olan Pawar ve partisi için daha çok bir kolaylık politikası.
Maharashtra’da da Pawar birçok yeni yüzü siyasete kazandırdı. Jayant Patil, RR Patil, Ajit Pawar ve diğerleri olsun, Pawar onları siyaset konusunda eğitti. Ancak aynı zamanda, birbirleriyle rekabet edebilmeleri için her bölgede birden fazla güç merkezi oluşturduğundan emin oldu, bu da Pawar’ın konumunu sağlamlaştırmasına gerçekten yardımcı olacaktı.
Mevcut krizde bile Pawar’ın politikaları tutarsızdı. Bir yandan, Ajit’in açıkladığı gibi, Pawar Sr., Maharashtra hükümetine katılmanın olası bir yolunu araştırmak için BJP liderleriyle 2014 ile 2019 arasında beş kez sürekli temas halinde oldu, ancak bunun gerçekleşmesine asla izin vermedi. Bu muhtemelen BJP’ye NCP’nin bir gün birleşebileceği izlenimini vermek içindi. Gözlemcilere göre bu, sürüyü bir arada tutmasına yardımcı oldu, ancak belirli bir noktanın ötesine geçmedi. Hırslı bir yeğen olan Ajit, ne devlette güç ne de partinin kontrolünü ele geçiremediğini fark ettiğinde işler doruk noktasına ulaştı. Ardından birçok kişinin beklediği bir şey geldi.
Bununla birlikte, Ajit’in isyanı NCP’de dikey bir bölünmeye neden olurken, Kıdemli Pawar’ın çoğu asi lidere karşı yumuşak davranması ilginçtir. Pawar Sr., Ajit’in “83 yaşında bırakmayacaksın” yorumuna yanıt verme konusunda isteksiz olsa da, seksen yaşındaki kişi isyancılara yönelik herhangi bir kişisel saldırıdan kaçındı. Belki de Pawar, onu terk eden herkesi yeniden bir araya getirmekte umut görüyor.
Belki de aynı nedenle, Pawar siyasi kariyerinde bir bedel ödedi ve yine de beş buçuk yıllık seçim kariyeri boyunca geçerliliğini korudu.
NCP başkanı Sharad Pawar, 5 Temmuz’da Mumbai’deki Nariman Point’teki YB Chavan Center’daki parti toplantısında. (HT DOSYASI FOTOĞRAFI)
Bunların çoğu tamamen öngörülemez olmasa da, hem tutarlı hem de çelişkili olan Pawar Sr.’ın politikasıyla tutarlıydı. Sharad Pawar, siyasetteki güvenilirliğiyle ilgili soruları çözme girişiminde, otobiyografisi Lok Maze Sangati’nin ikinci baskısında konuyu oldukça açık bir şekilde ele aldı.
Dört kez başbakan ve üç kez sendika bakanı olan kitapta, farklı ideolojik yelpazelerden siyasetçilerle dostluklarını sürdürme becerisinin kendisine siyasi açıdan pahalıya patladığını itiraf etti.
1980’lerden bu yana, Sharad Pawar’ın Delhi’deki ve memleketindeki siyasi liderlerle ilişkileri farklılaştı. 1978’de Pawar liderliğindeki isyancı grup, Kongre’nin iki fraksiyonunun birleşmesinden sonra oluşan Vasantdada Patil hükümetini devirmeyi başardı ve 37 yaşında en genç başbakan oldu.
Pawar, Kongre’den ayrılmasına rağmen takip eden yıllarda Kongre’nin önde gelen kadın siyasetçilerinden biri olan Indira Gandhi ile iyi ilişkiler sürdürdü. Pawar 1999’da – ulusal düzeyde ve Kongre’de daha büyük bir rol umarak – Sonia Gandhi’nin yabancı kökenleri sorunu nedeniyle partiden istifa ettiğinde ve NCP’yi kurduğunda, Maratha diktatörünün güçlerini birleştirmesi sadece birkaç gün sürdü. Katılan taraf, Maharashtra’da iktidara geri dönmektir.
Narendra Modi’nin 2014 genel seçimlerinden hemen önce ulusal siyasete yükselişinin ardından, o zamanki Gujrat başbakanını onaylayan Pawar’dı. Kongre Modi’yi eleştirirken Pawar, son oylama turunda, mahkemeler tarafından beraat ettiği için Modi aleyhindeki 2002 Gujarat isyanıyla ilgili iddiaların daha fazla tartışılmaması gerektiğini söyledi.
Tüm bunlar, Pawar’ın politikasının liderlerle rekabet ederken onlarla uzlaşmak olduğunu gösteriyor. Bu, siyasette geçirdiği yılların çoğunda iktidarda kalmasına yardımcı olan Pawar ve partisi için daha çok bir kolaylık politikası.
Maharashtra’da da Pawar birçok yeni yüzü siyasete kazandırdı. Jayant Patil, RR Patil, Ajit Pawar ve diğerleri olsun, Pawar onları siyaset konusunda eğitti. Ancak aynı zamanda, birbirleriyle rekabet edebilmeleri için her bölgede birden fazla güç merkezi oluşturduğundan emin oldu, bu da Pawar’ın konumunu sağlamlaştırmasına gerçekten yardımcı olacaktı.
Mevcut krizde bile Pawar’ın politikaları tutarsızdı. Bir yandan, Ajit’in açıkladığı gibi, Pawar Sr., Maharashtra hükümetine katılmanın olası bir yolunu araştırmak için BJP liderleriyle 2014 ile 2019 arasında beş kez sürekli temas halinde oldu, ancak bunun gerçekleşmesine asla izin vermedi. Bu muhtemelen BJP’ye NCP’nin bir gün birleşebileceği izlenimini vermek içindi. Gözlemcilere göre bu, sürüyü bir arada tutmasına yardımcı oldu, ancak belirli bir noktanın ötesine geçmedi. Hırslı bir yeğen olan Ajit, ne devlette güç ne de partinin kontrolünü ele geçiremediğini fark ettiğinde işler doruk noktasına ulaştı. Ardından birçok kişinin beklediği bir şey geldi.
Bununla birlikte, Ajit’in isyanı NCP’de dikey bir bölünmeye neden olurken, Kıdemli Pawar’ın çoğu asi lidere karşı yumuşak davranması ilginçtir. Pawar Sr., Ajit’in “83 yaşında bırakmayacaksın” yorumuna yanıt verme konusunda isteksiz olsa da, seksen yaşındaki kişi isyancılara yönelik herhangi bir kişisel saldırıdan kaçındı. Belki de Pawar, onu terk eden herkesi yeniden bir araya getirmekte umut görüyor.
Belki de aynı nedenle, Pawar siyasi kariyerinde bir bedel ödedi ve yine de beş buçuk yıllık seçim kariyeri boyunca geçerliliğini korudu.
- YAZAR HAKKINDA
Yogesh Joshi, Hindustan Times’da Editör Yardımcısıdır. Batı Maharashtra’dan siyaset, güvenlik, kalkınma ve insan haklarını ele alıyor. …ayrıntılı olarak görün